غزل شماره 306 حافظ: اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول - سفر ارزان به دبی

به گزارش سفر ارزان به دبی، غزل شماره 306 حافظ در زمانی سروده شده که شاعر از هر طرف تحت فشار بوده و در دل امیدی به شنیدن این غزلیات به سمع شاه شجاع داشته است. حافظ می گوید اگر من فرصت رسیدن به کوی تو را داشته باشم، کار من به دولت وصل تو خواهد رسید. دو چشمان تو از من صبر و قرار را ربوده است و آن دو چشم سرمه کشیده آسودگی مرا از بین برده است.

سفر ارزان به دبی | سرویس فرهنگ و هنر

اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول

رسد به دولت وصل تو کار من به اصول

قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا

فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول

چو بر در تو من بینوای بی زر و زور

به هیچ باب ندارم ره خروج و دخول

کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم

که گشته ام ز غم و جور روزگار ملول

من شکستهٔ بدحال زندگی یابم

در آن موقع که به تیغ غمت شوم مقتول

خرابتر ز دل من غم تو جای نیافت

که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول

دل از جواهر مهرت چو صیقلی دارد

بود ز زنگ حوادث هر آینه مصقول

چه جرم نموده ام ای جان و دل به حضرت تو

که طاعت من بیدل نمی شود مقبول

به درد عشق بساز و خموش کن حافظ

رموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

قصد و نیتی در سر داری و بی صبرانه به دنبال یافتن بهترین راه برای وصول به آن هستی. چاره کار تو برای رسیدن به هدفت، صداقت و ایمان است. اگر امروز روزگار بر وفق مراد نیست، ناامید و مأیوس نباش. آنچه که خیر است برای تو پیش می آید. حوادث و غم های زندگی، همیشگی و ماندنی نیستند و زودگذر هستند. پس هرچه زودتر راه درست را انتخاب کن و در آن قدم بگذار. اسرار خودت را با هرکسی درمیان مگذار، بعضی اصلاً متوجه درد و رنج تو نمی شوند و به همین خاطر آن را انکار می نمایند.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 307 - هر نکته ای که گفتم در وصف آن شمایل

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

غزل شماره 306 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

کد مولتی مدیا

دانلود

فیلم اصلی

معنی و تفسیر غزل شماره 306 حافظ

بیت اول

اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول

رسد به دولت وصل تو کار من به اصول

اگر فرصت و امکان رسیدن به سر کوی تو را داشته باشم به برکت رسیدن به وصال تو کار و بار من بر اساسی صحیح راسخ می شود.

✦✦✦✦

بیت دوم

قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا

فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول

آن دو چشم خمار همانند نرگس زیبا از دل من صبر و قرار ربوده است. آن دو چشم فریبای سرمه کشیده، آسودگی را از من ربوده اند.

✦✦✦✦

بیت سوم

چو بر در تو من بینوای بی زر و زور

به هیچ باب ندارم ره خروج و دخول

وقتی که من بینوای بدون پول و قدرت به هیچ صورت اجازه رفت و آمد به درگاه تو را ندارم...

✦✦✦✦

بیت چهارم

کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم

که گشته ام ز غم و جور روزگار ملول

به کجا بروم؟ چه کار کنم؟ از کجا چاره جویی کنم؟ زیرا از دست ظلم و ستم روزگار افسرده و درمانده شده ام.

✦✦✦✦

بیت پنجم

من شکسته بدحال زندگی یابم

در آن موقع که به تیغ غمت شوم مقتول

من دل شکسته افسرده حال، هنگامی به زندگی راحت دست می یابم که با تیغ غم تو کشته شده و از پای درآیم.

✦✦✦✦

بیت ششم

خرابتر ز دل من غم تو جای نیافت

که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول

گنج غم تو جایی ویرانه تر از دل پیدا نکرد، از این رو در دل تنگ من فرود آمد و در آن جای گرفت. اشاره به اینکه گنج ها را در خرابه ها دفن می کردند.

✦✦✦✦

بیت هفتم

دل از جواهر مهرت چو صیقلی دارد

بود ز زنگ حوادث هر آینه مصقول

از آنجایی که دل من از گوهر مهر و محبت تو جلا و شفافیت یافته است، از کدورت و تیرگی رویداد های زمانه پاک و مصون خواهد بود.

✦✦✦✦

بیت هشتم

چه جرم نموده ام ای جان و دل به حضرت تو

که طاعت من بیدل نمی شود مقبول

ای آنکه همچون روان و قلب برایم عزیز هستی، نمی دانم چه گناهی نموده ام که مراتب بندگی منِ دل از دست داده، در درگاه تو مورد قبول قرار نمی گیرد.

✦✦✦✦

بیت نهم

به درد عشق بساز و خموش کن حافظ

رموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول

ای حافظ، ساکت باش و با درد عشق خو کن و اسرار عشق را در پیش معتقدان به اصالت عقل یعنی خردمندان بازگو مکن.

منبع: توضیح جلالی بر حافظ با تصرف و تلخیص.