لزوم انعقاد قرارداد بین دانشگاه ها و سازمان ها برای برطرف چالش های کارورزی - سفر ارزان به دبی

به گزارش سفر ارزان به دبی، یک استاد دانشگاه گفت: دانشگاه ها و سازمان ها برای برطرف نزاع ها و چالش های دوره کارورزی باید وارد یک تعامل شوند و بعضا قراردادهایی بینشان منعقد گردد.

میثم فرخی استاد دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه سفر ارزان به دبی با بیان اینکه کارورزی یک حالت مهارت آموزی و فتح بابی برای اشتغال دانشجویان است،گفت: درس کارورزی در سرفصل بیشتر رشته های تحصیلی تعبیه شده است برای اینکه بستری برای ارتباط دانشجویان مقطع کارشناسی به طور خاص و دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد با فضای کسب و کار و شغل باشد.

وی افزود: یکی از مسائلی که در دانشگاه ها داریم، فاصله بحث های نظری و عملی است که حوزه نظری همان بخش آکادمیک و دانشگاهی و حوزه عمل هم محیط های شغلی و کسب و کار است. بنابراین فاصله بین دانشگاه و محیط کسب و کار باید کمرنگ تر گردد.

به گفته فرخی، کارورزی مقدمه ای برای اشتغال جوانان است که البته به نظر من مقدمه ای برای آشنایی دانشجویان با فضا و حیطه شغلی شان است و نه شاغل شدنشان. یکی از خطاهای راهبردی به لحاظ ذهنی برای بعضی از اساتید و خیلی از دانشجویان این است که کارورزی را درسی می بینند که بر اساس آن شاغل می شوند، در صورتی که به این نحو نیست.

این مدرس دانشگاه مسائل کارورزی را از دو منظر بحث و آنالیز کرد و در این باره گفت: یک بحث نگاه دانشجویان است. واحد کارورزی پیش نیازهایی دارد که دانشجویان برای سپری کردن این پیش نیازها معمولا پنج، شش ترم را به ویژه در مقطع لیسانس خوانده اند و این واحد درسی در ترم آخر، زمانی که واحدهای دانشجویان تمام شده یا تعداد قابل توجهی از واحدهایشان سپری شده است، ارائه می گردد. بنابراین تلقی و نگاه دانشجویان این است که مجرب و با تجربه شده اند و می توانند وارد حوزه کسب و کار و اشتغال شوند اما این نگاه دقیق و درستی نیست.

وی در ادامه افزود: دانشجویان در فضاهای دانشگاهی با یک سری از حوزه های نظری و تئوریک آشنا می شوند اما به حوزه کسب و کار ورود نداشته اند و وقتی هم وارد کارورزی می شوند، نگاهشان این است که ما می توانیم یک کاری را در دست بگیریم و کاملا نسبت به آن اشراف پیدا کنیم، که این نکته دقیقی نیست.

فرخی یکی دیگر از مسائل کارورزی را نگاه سازمان ها به کارورزی مطرح نمود و گفت: سازمان ها در قالب کارورزی دانشجویان را خیلی سخت می پذیرند. علت اینکه سازمان ها به راحتی دانشجویان را نمی پذیرند این است که آنها را مبتدی لحاظ می نمایند و دانشجویان از منظر مدیران سازمان ها و مسئولین آنها، مقدمات لازم انجام کار را، برای ورود به این سازمان ها ندارند. به همین علت یا دانشجویان را نمی پذیرند یا اگر هم سازمان ها دانشجویان را بپذیرند، در حد این است که دانشجویان بروند کارها را ببینند و آشنا شوند یا در کنار کسی که کاربلد است بایستند، کارها را رصد و از نزدیک رؤیت نمایند اما اینکه سازمان ها به دانشجو کاری محول نمایند و به او کاری را بسپارند، این اقدام را معمولا انجام نمی دهند.

این استاد دانشگاه بعلاوه اعلام کرد: از طرفی دانشجویان کارورزی را به تعبیری شاید بیگاری تلقی نمایند و اینکه این نگاه برازنده دانشجو نیست و ما قرار نیست کارورزی برویم که همه چیز را فقط ببینیم و رؤیت کنیم و نهایتا چهار تا پرونده را جابه جا کنیم.

وی افزود: در کنار اینها بحث های حقوقی هم سازمان ها دارند و ممکن است نزاع های حقوقی پیش بیاید که یک وقت کارورزان و دانشگاه شکایت ننمایند که اینها آمده اند و ما کار خواستیم و بیمه هم نیستند و مسائلی که بعضا در این حوزه پیش می آید.

فرخی در ادامه به ارائه راه چاره پرداخت و گفت: به نظر من نزاع و چالش هایی که سازمان ها دارند به حق است و باید دانشگاه و سازمان ها برای برطرف نزاع ها و چالش های کارورزی وارد تعامل شوند و بعضا قراردادهایی بینشان منعقد گردد. چون دانشجو به سازمان می رود و مسائل و مسائلی ممکن است وجود داشته باشد و حوادث و قضا و قدری پیش بیاید. بعلاوه دانشجو و دانشگاه ممکن است بعدا مطالبه هایی داشته باشند که البته شاید پررنگ نباشد اما چنانچه قرارداد و تفاهم نامه ای منعقد گردد، سازمان ها خیالشان راحت می گردد و دانشگاه ها هم می توانند حمایت نمایند و اینگونه چالش ها تا حدی مرتفع می گردد.

وی بعلاوه درباره بهبود انجام دوره کارورزی پیشنهاد داد: در حال حاضر کارورزی به صورت دو، سه واحد در برنامه درسی چیده شده و مقدمه ای است برای دانشجویان به منظور ورود به حوز ه های شغلی و فضاهایی که مرتبط به رشته تخصصی شان است. اگر به صورت جدی بخواهیم کارورزی را لحاظ کنیم، کارورزی مثل آموزش زبان است، دانشجویان برای درس زبان وقتی در حد دو، سه واحد آموزش ببینند، خیلی از اوقات از آن آموزش، بهره کافی نمی برند، پس دانشجو باید بیشتر در این فضا وارد گردد، افرادی هم مثل مکانیک، بنا، گچ کار و نجار که در کسب و کار شاگردی می گیرند، آن شاگرد باید یک مقدمات قابل توجهی برای آن شغل کسب کند.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه یکی از مسائلی که برای دانشگاه ها پیش آمده کرونا و حوزه مجازی است، گفت: ما در کرونا با درس هایی که حالت کارگاهی، آزمایشگاهی و عملی دارند، مشکل داریم که یکی از آن درس ها، کارورزی است. به نظر من می گردد این درس را به اقتضای شرایط کرونا به شکل دیگری ساماندهی کرد. می توان کارگاه هایی را برای دانشجویان طراحی کرد که مهارتی و تکنیکی باشد، چون ما هدفمان این است که دانشجو یک فن را یاد بگیرد. این درس به شکل مهارتی است و دانشجویان باید بتوانند مهارت ها، تکنیک ها و فنون مختلف را در قالب کارگاه ها یاد بگیرند.

فرخی اظهار کرد: نشست هایی با افراد خُبره که تکنیک محور هستند، خیلی مهم است و تجربه این افراد در حوزه های تخصصی خودشان خیلی می تواند راهگشا باشد. بازدید از مراکز، ارگان ها، سازمان ها و شرکت های مرتبط با حوزه تخصصی دانشجویان با رعایت پروتکل ها که الآن شرایط مطلوب تر است، خیلی می تواند یاری نماینده باشد. بعلاوه دانشجویان را در دانشگاه محل تحصیلشان به تناسب رشته شان به کار گیرند، اگر واحدها و بخش های مرتبطی در دانشگاه ها باشد، از پتانسیل دانشجویان می گردد در فضای اداری و ساختار دانشگاه ها استفاده کرد. دانشجویان در واحدهای دانشگاه ها که تحصیل می نمایند، کارورزی را بگذرانند مثلا دانشجویان ارتباطات و روابط عمومی کارورزیشان را با روابط عمومی دانشکده یا دانشگاه خودشان انجام دهند یا دانشجویان رشته مشاوره کارورزی را در مرکز مشاوره ای که دانشگاه دارد، بگذارند.

مرضیه حسن پور