کاهش سکته مغزی در موش ها با نوعی درمان نانویی - سفر ارزان به دبی

به گزارش سفر ارزان به دبی، محققان از ترکیب جلبک های سبز آبی و نانوذرات برای کاهش عوارض سکته مغزی در موش های آزمایشگاهی استفاده کردند.

به گزارش گروه فناوری سفر ارزان به دبی، محققان از ترکیب جلبک های سبز آبی و نانوذرات برای کاهش عوارض سکته مغزی در موش های آزمایشگاهی استفاده کردند.

در مغز بیماران مبتلا به سکته مغزی، انسداد رگ های خونی مانع از ورود خون غنی از اکسیژن به سلول ها شده و این موضوع باعث آسیب شدید به مغز می گردد. گیاهان و بعضی میکروب ها به وسیله فتوسنتز اکسیژن فراوری می نمایند.

حالا تصور کنید که راهی برای ایجاد فتوسنتز در مغز بیماران مبتلا به سکته مغزی وجود داشته باشد تا مانع از بروز این آسیب ها گردد. به تازگی، محققان مقاله ای در نشریه Nano Letters به چاپ رساندند که در آن جزئیات مربوط به انجام این کار را در سلول ها و موش ها تشریح کردند. این گروه تحقیقاتی با استفاده از جلبک های سبز آبی و نانوذرات ویژه ای چنین کاری را در این مدل های آزمایشگاهی بازسازی کردند.

طبق اعلام سازمان بهداشت دنیای، سکته های مغزی هر ساله منجر به مرگ 5 میلیون نفر در سراسر دنیا می گردد. میلیون ها نفر دیگر زنده می ماند، اما بیشتر آن ها دچار معلولیت هایی مانند مسائل گفتاری بلع یا حافظه می شوند. شایع ترین دلیل این عوارض، انسداد رگ های خونی در مغز است و برترین راه برای جلوگیری از آسیب دائمی مغز در نتیجه این نوع سکته، جراحی است. با این حال، این گزینه ها فقط در یک بازه زمانی کوتاه پس از وقوع سکته مغزی کار می نمایند و می تواند خطرناک باشند.

جلبک های سبز آبی مانند Synechococcus elongatus قبلاً برای درمان کمبود اکسیژن در بافت قلب و تومور ها با استفاده از فتوسنتز مورد مطالعه قرار گرفته بودند. اما نور مرئی مورد احتیاج برای تحریک این میکرواورگانیسم ها نمی تواند به جمجمه نفوذ کند، اگرچه نور مادون قرمز نزدیک می تواند از آن عبور کند، اما برای تأمین احتیاج فتوسنتز کافی نیست. نانوذرات تبدیل بالا (Up-conversion) که بیشتر برای تصویربرداری استفاده می شوند، می توانند فوتون های مادون قرمز نزدیک را جذب نموده و نور مرئی ساطع نمایند.

لین وانگ، ژنگ وانگ، گووبین وانگ و همکارانش در دانشگاه علم و صنعت هوژونگ در پی رویکرد تازهی بودند تا بتوان برای بیماران سکته مغزی استفاده نمود. این گروه از S. elongatus، نانوذرات و پرتو های نور مادون قرمز نزدیک در سیستم تازه نانو فتوسنتز استفاده کردند.

محققان S. elongatus را با نانوذرات تبدیل نئودیمیم جفت کردند که پرتو های مادون قرمز نزدیک نفوذی به بافت را به طول موج مرئی تبدیل می نماید، طول موجی که میکرواورگانیسم ها می توانند برای فتوسنتز از آن استفاده نمایند. در یک مطالعه سلولی، پژوهشگران دریافتند که روش نانو فتوسنتز آن ها می تواند تعداد سلول های عصبی که پس از کمبود اکسیژن و گلوکز از بین می فرایند، را کاهش دهد.

پژوهشگران سپس میکرواورگانیسم و نانوذرات را به رگ های مغز مسدود شده موش تزریق نموده و موش ها را در معرض نور مادون قرمز نزدیک قرار دادند. در این روش درمانی، تعداد نورون های در حال مرگ کاهش یافت و عملکرد حرکتی موش بهبود پیدا کرد و حتی به رگ های خونی تازه یاری می نماید تا رشد نمایند.

محققان معتقداند که اگرچه این روش درمانی هنوز در مرحله آزمایش حیوانی است، اما در آینده می توان از آن در کارآزمایی های بالینی استفاده کرد.